Αν με ρωτούσε κάποιος τι μαθήματα κάνουμε, θα απαντούσα "κανένα"...πλέον, με σιγουριά και σταθερότητα γιατί η μη σχολειοποίηση είναι μια πορεία, που εξελίσσεται σταδιακά, μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο. Και στην Ελλάδα παραμένει ένα θαρραλέο τόλμημα.
Αν με ρωτούσανε τι μαθαίνει, δεν θα μπορούσα να απαντήσω με σαφήνεια γιατί ασχολούμαστε συνέχεια με ένα σωρό πράγματα που δεν φαίνονται σαν "μαθήματα" αλλά αποδεικνύονται ουσιαστικά όταν γίνονται ζωή, όταν έρχεται η εμπειρία να αποδείξει την κατακτηθείσα γνώση. Είναι μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση από την ανάγκη της εξέτασης και της θεωρητικής αξιολόγησης.
Τις προάλλες μάς χαρίσανε ένα παιχνίδι, ένα "βιβλίο γνώσεων", που παίζεται είτε με δυο παίκτες είτε με δυο ομάδες. Ευτυχώς, έτυχε να το παίξουμε οι δυο μας...
