Apr 9, 2016

Εσωτερικός Χρόνος


Έχω πολύ καιρό να γράψω εδώ...το ξέρω. Τα πάντα είναι χρόνος στις κοινωνικές, βιαστικές ζωές μας.

Όμως, όταν το επιτρέψουμε, όταν πραγματικά εμπιστευθούμε τη ζωή και χαλαρώσουμε ταξιδεύοντας το ποτάμι της πραγματικότητάς μας, διαπιστώνουμε πως υπάρχει ένα άλλο ρολόι - κρυμμένο προηγουμένως ή θεωρητικά ανύπαρκτο.

Πάντα με μαγεύει η διαπίστωση, κι ας το έχω εντοπίσει χρόνια.

Υπάρχει ένα αλάνθαστο ξυπνητήρι, ένα άλλου είδους ημερολόγιο, μια άλλη καταμέτρηση, ένας αόρατος χρόνος. Είναι πολύ πιο ακριβής από όλα τα φτιαχτά μέτρα που διαθέτουμε, ανεξάρτητα από την ακρίβεια της τεχνολογίας. Λειτουργεί όμως εντελώς διαφορετικά και ποτέ δεν το εντοπίζεις προτού το εμπιστευθείς. Παράδοξο ε;

Επίσης δεν λειτουργεί έξω από το παρόν αλλά μέσα σε αυτό. Όταν βρεθείς σε εκείνη την κατάλληλη στιγμή που πρέπει να δράσεις, να πάρεις μια απόφαση, να επιλέξεις κατεύθυνση, ανταπόκριση, τότε θα σου φανερώσει ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι. Θα σου θυμίσει, θα σε εστιάσει, θα σου θέσει τις σωστές προτεραιότητες.

Δεν έχει σχέση με κουδούνια, υπενθυμίσεις νοητικές, προτεραιότητες φοβικές, ανάγκες εγωικές, συμβόλαια υποχρεωτικά. Έχει όμως απόλυτη σχέση με Εσένα, με όλους όσους αφορά, με την ίδια τη ζωή και τον Εαυτό σου μέσα σε αυτήν. Έχει σχέση με Αρχές, με αληθινούς σκοπούς, με την ολότητα της ζωής που ο νους αδυνατεί να αντιληφθεί.

Και πρέπει να έχεις ξεπεράσει προ πολλού συνηθισμένες, "φυσιολογικές" αντιδράσεις...

- Ακόμα δεν το έμαθε αυτό;

- Τι θα κάνει με αυτό το κενό μετά;

- Πώς ελέγχεις τι ξέρει;

- Δεν διαθέτεις αρκετό χρόνο. Δεν είσαι αρκετή...

- Πότε θα... πώς θα.... τι θα....

Όλα εστιασμένα σε ένα αυτο-επιβαλλόμενο παρελθόν και ένα εξίσου περιοριστικό μέλλον. Όλα δημιουργούν κλειστές ζωές, εξίσου άχαρες με αυτές που ζούν όσοι τις υποστηρίζουν.

Μα την κατάλληλη στιγμή ξέρεις. Το αλάνθαστο εσωτερικό ρολόι χτυπά και ακούς κρυστάλλινη την φωνή του Εαυτού σου. Όλα τα άλλα παραμερίζονται και αφοσιώνεσαι απόλυτα, επιλεκτικά, σε αυτό που ΕΣΥ έχεις αποφασίσει πως ήρθε η ώρα του.

Είναι μια άλλη κατάσταση ύπαρξης... χωρίς δυνατούς θορύβους, χωρίς αδιάκοπο εσωτερικό μονόλογο, χωρίς άσκοπες παρεμβάσεις. Αρχίζεις να βλέπεις άλλα, περισσότερα. Διεισδύεις με άνεση και διάθεση να αποκαλύψεις, χωρίς βιασύνη και χωρίς περιττές ασχολίες και σκέψεις.

Μόνο που χρειάζεται να το κατακτήσεις....


No comments:

Post a Comment